19. yy Rus geçekçiliğinin çarpıcı bir örneğini Gorki’nin çocukluk anılarında bulabilmek pekala mümkün. Gerçekçi akımın içinde filizlenen psikolojik bir anlatısı olan bu otobiyografik eserle bir çocuğun dramını, öksüz-yetim kalışını, sevgisiz bir ortamda büyümesini izliyoruz. 2 asır öteden gelen bu eser aslında insan doğasının hiç değişmediğini, çocukların aile içinde maruz kaldıkları orantısız şiddeti sade ama gerçekçi bir biçimde anlatıyor.
