Pastanın vaat ettiği dünya erişilmezdi.
Mutluluk gerektiriyordu pasta yemek, iyi seyler, hoş
duygular, en azından sebep ya da insan. O dünyaya belki
ben de bir gün erişirim diye çarşıdaki janjanlı pastaneyi
de kaydetmişti ama hayat ona oradan pasta siparis etmesini gerektirecek bir firsat vermeyince numaranın varlığının içini acıttığını fark etti, sildi. Doğum günlerini kutlamayı bırakmışlardı, annesi ölünce.
Sayfa 108