Mutluluk...
yaşamdan alabildiğimiz tattır mutluluk,
sabahın eşsiz dinginliğinde kuş sesleriyle uyanabilmektir belki de.
bir serçenin kanat çırpışında, martının denizin ışıltısıyla ahenkli dansında, gökten süzülen her bir yağmur damlasında, doğanın eşsiz manzarasında, bir yaz gecesi sahilde yakamoz ışıltısında raksedebilmektir mutluluk.
manevi hazdır mutluluk, maddiyattan sıyrılabilmek, soyutlanabilmektir.
aldığımız her bir nefeste, sağlığa ve nimetlere şükredebilmektir yaradana.
sevmektir; yaşamı, doğayı, çocukları, hayvanları, soluduğumuz havayı.
paylaşmaktır mutluluk, aşı, acıyı, yorgunluğu, arkadaşlığı, dostluğu,
huzurdur en başta, huzur verebilmek ve huzura erebilmektir mutluluk
özgürlüktür, arafta kalan ruhu kafesten çıkarıp özgürlüğe salıvermektir
sevdiğinin sıcaklığında, teninde, kokusunda, şefkatli kollarında sarıp sarmalanmaktır anı ve yaşamın tadına varabilmek adına...
Edip Cansever'in dizelerindeki gibi...
"Ve mutluluk bir kibrit çöpü. Artık ne kadar yanarsa…
~Emire Nişli~