Kalemle dost olmayı öğrendiğinde insan, yazmaya başlar. Elinden tutmayı başardığında kalemin, yaşamaya başlar aslında. İnsan ile ömrünün arasında köprü olur kalem. Önce yaşadıklarını okumayı öğrenir. Sonra okuduklarını anlamlandırmayı, anladıklarına kelimelerle kimlik kazandırmayı ve en sonunda da kelimeleri şahit tutmayı yaşadıklarına... Alsında yaşadığının farkına varmayı öğrenir yazarak. Ve yazmak vefadır kalemi kendine dost görene.
Sayfa 46Kitabı okudu
·
11 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.