''Gençliğin mutluluğu, gençlerin kendileri dışında nerdeyse herkesin inandığı koca bir yalandır. Hiçbir gencin, ''genç olduğum için aman ne mutluyum'' dediği duyulmamıştır. Ama her nedense ihtiyarlar ''ah! gençken ne mutluydum!'' diyerek kendilerini aldatıp dururlar. Ailesi ve çevresi tarafından az çok korunan bir çocuk, on altı on yedi yaşına varıp, kimliği henüz gelişmeden, kendini savunma mekanizması henüz işlemeye başlamadan; toplumun, insanların, cinselliğin gerçekleriyle ansızın karşı karşıya gelince, nasıl mutlu olabilir ki?''
Sayfa 10
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.