Yatak odasından bir altın getirip avucuma bıraktı,
“Mühendissin oğlum, bir şey takmasan ayıp olur.” dedi.
“Bu nedir?” dedim,
“Çeyrektir!”
Benzetemedim.
“E bu çok küçüktür!” dedim.
Sahiden de minicik bir şeydi, eski beş kuruşlara benziyordu. Hayatımda ilk defa elime altın alıyordum. Ne bileyim, hiç işim olmazdı.
“O yüzden adı çeyrektir oğlum, büyük olaydı Reşat olurdu.” dedi.
Espiri mi yapıyor diye yüzüne baktım, hiç de öyle bir hali yoktu. :D