Gönderi

"her şey bir acının bilincine varmakla başladı. bir taşı kaldırıp atmakla, bir kapıyı açmakla… bir el, hep bir şeyler yazdı, biz doğduktan bu yana kağıtlara şimdi bütün yaşadıklarım karalama kağıtlarında kaldı. bir kalem kendi kendine yazar bu şiiri. insanlar işlerine gider, ben acıya giderim. bir günde bütün isalarımı çarmıha gerer ve her günümü milât bilip, yekinirim. güzelliğim, ağlayan bir çocuğun güzelliğidir. mutluluğum, örneğin hapisteki bir adamın eline bir gül geçtiğindeki mutluluğuna benzer..."
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.