Kader yüreğini kabartınca, yaşlar gözlerini yakınca o zaman bir yerde, meraklı gözlerden uzak bir yerde, torbasından kirli bir keten gömlek çıkarıyor. Gömleği yüzüne bastırıyor, tek kokusunu, öz ağabeyinin ter kokusunu duyuyor. Bir höyüğün üstünde uzun zaman kıpırdamadan yatıyor.