··
684 görüntüleme
Sevgili Büşra, o "buz gibi" cümleyi kullanmakta çok zorlanırım ben.Keşke zorunlu olmasak...Bazı acılar hiçbir şekilde zaman aşımına uğramıyor ne yazık ki! Anneciğin ile yaşadığın herşey her daim aklında olacak, olmalı da zaten. Bedenen ayrılıyoruz ama kalplerimiz, ruhlarımız hep birlikte, ben buna inanıyorum. Mesela şimdi annenin ellerinden öpüyor, anneler gününü kutluyorum, emin ol ki duyuyor. Semih'e yürekten katılıyorum, sen hep yazmalısın bence, yazarak ifade gücünün güçlü olduğunu düşünüyorum... Kitabı ben de geçen yıl okumuş, çok eğlenmiştim. Sanıyorum yer yer kendimi gördüm karakterde. Bilhassa çevremdeki tüm erkeklere okumalarını tavsiye etmiştim. Kimi kitaplarda edebilik vb gözetmemek lazım. Oldukça eğlendirici, akıcı ve ibretlik bence, elin kolun ağrımasın canım...
1 ay boyunca her gün o buz gibi yoğun bakım odasına girmek mi zordu yoksa toprağa vermek mi hala bilemiyorum Seda Hanım. Çok teşekkür ederim güzel sözleriniz için.
:( Öncelikle bu vesileyle sevgili annene Allah’tan rahmet dilerim. Seninle konuşmuştuk bu konuları Büşra, o yüzden lafı fazla uzatmayacağım. Bu acıyı birebir tecrübe eden biriyim. Bu yıl , 10 gün sonra 24. yıl olacak... Acılar zamanla yerini anılara bırakacaktır... Bu bir normalleşme değil tabii ki, sadece zorunlu bir dönüşüm. Onunla olan ilişkini hatıralara devredip orada kaldığınız yerden yine beraber yaşamaya devam edeceksiniz.
Lütfen yazmaya devam et... Sevgiler...
Hayatta bazı acılar vardır, hiçbir zaman geçmez. Zaman her şeyin ilacı derler ya, doğrudur zaman ilaçtır; ama ilacın etkisi kişiden kişiye göre değişik zamanlarda kendisini gösterir.
3 yıl geçmiş olsa da senin acın hala taptaze. Ve ne kadar zamanın senin acını azaltacağı, sana ilaç olacağı bilinmez. Bu tür acılar birer yara gibidir. Mutlaka vücudumuzda görünmez izler, yaralar bırakır. Bir yaranın ise ne zaman kabuk bağlayacağını yukarıda dediğim gibi kimse bilemez.
Fakat her yara mutlaka bir gün kabuk bağlar Büşra. Önemli olan kabuğu sürekli kaşıyıp yarayı derinleştirmemek. Lütfen tavsiyeme kulak ver... Başın sağ olsun. Çok derinden hissettirdi yazdıkların. Yazarak rahatladığını düşünüyorum. Eğer öyleyse bol bol yaz. Sevgiler...
Bazı yaralar daha geç iyileşir Semih. Teşekkür ederim yorumun için.
Burnumun direği sızladı derler ya... İçimde bir kayalık var oraya sert sert dalgalar vurdu okumaya başlar başlamaz. Size sabır gidene rahmet diliyorum. Tesellisi olmayan acılara cümleler kurmak fuzuli. Acınız elbet hafifler ama hep orada kalır sızısı. Kalp sadakatini sızladıkça göstermeyi bilir. Sevgiler...
Kalp sadakatini sızladıkça göstermeyi bilir. Ne harika bir cümle. Teşekkür ederim.
Şimdi ne desem boş ne söylesem de. Duygular bazen insanın içinde duramaz taşar. Taşar da kimseye yine de yansıtamaz insan. Duyguları yazmak daha doğrusu yazarak ifade etmeye çalışmak özellikle de üzüntü ve acı gibi hisleri gözyaşı da eşlik ediyorsa ortaya çıkan şey başka oluyor. Güzel diyemem mükemmel diyemem çünkü acılar var ortada. Ama öyle bir şey işte... Ben de çok yazarım bu şekilde artık eskisi gibi olmasa da. Güzel hissettiriyor insana huzur veriyor bir yandan da. Duygularınızı yazmaya devam edin ne kadar acı verse de.
Bu yorum görüntülenemiyor
Bu kitap her nerede karşıma çıksa sizi hatırlatacağım,yıllar da geçse,belki isminizi unutacağım ama acınızı hatırlayacağım.
İlk inceleme için çok anlamlı bir seçim olmuş. Güzel de ifade etmişsiniz duygularınızı, tebrikler. Acınızı da paylaşıyor ve sağlıklı günler diliyorum.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.