Adamın övünerek dostum dediği Kıvırcık Bedriye, birlikte olduğu kadındı... Birlikte olduğu kadın genelevde çalışıyordu... Böyle, kalıbına bakıp da adam sanacağın erkeklerin neden bu kadınları seçtiğini üstüne üstlük bir de bununla övündüğünü hiç anlamamıştı.
Araştırsan, bunların mutlaka evde ayaklarını yıkayan bir hanımları vardır. Ayaklarını bile yıkamayı kabullenen bir kadında bulmadığı başka ne olabilir ki, bunu en dipte yasayan bir kadında bulsun? Şehvet mi, ustalık mı, oynaklık mı? bunlar çoğu kez evdeki kadından istenen özellikler bile değildi. Güzellik ise bu tür ilişkilerde hiçbir zaman öncelik değildi, bunların hiçbirisi tam olarak bu sorunun cevabı olamazdı... Hatırlıyordu, böyle külhan bir dayısı vardı. Evde taş bebek gibi karısı dururken, kara kuru bir fahişeyi yıllarca dost tutmuştu...
Bunun cevabı kirlilik, rezillik kötülüktü... İnsanı cezbeden buydu... Dünyaca ünlü bir manken bir röportajda Şöyle demişti... “Kötü insanları seviyorum. Onlarla birlikte olmak eğlenceli, heyecan verici. İyilerin hayatı ise sıkıcı…”
Sorunun cevabı buydu... Bunca yıl polislikten, sonra anlamıştı. İnsanlar kötülüğün getirdiği heyecanı seviyorlardı...
Sayfa 15Kitabı okudu
·
28 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.