Bırakacak gömülerim olsaydı, yaralarımı sararlardı, bakarlardı bana; seslerini duyardım, yüzlerini görürdüm. Ah, sevgili çocuğum, tek çocuğum, bırakılmışlığımı yeğ tutarım yine de! Mutsuz bir kişi sevildi mi sevildiğinden kuşkusu yoktur hiç değilse.
Sayfa 181 - Can YayınlarıKitabı okudu
·
24 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.