Hüzünlü Bir Ponçik
Böylesine güzel bir gökyüzünün altında, Bu kadar kötü insan nasıl yaşayabilir¿
Kaybettim. İçimdeki çocuğun mutluluğunu bile kaybettim.
"Üzülmeni istemiyorum fakat yaşadığın ilk sıkıntıda aklına gelirsem, ona haksızlık ettim demeni çok isterim."
Benimde zamanında çok canım yandı.Hatta değmeyecek insanlar için sesim kısılana kadar göz yaşı dökmüşlüğüm var. Ama dönüp karşıma çıkan hiç kimseyi yaşadığım acıdan sorumlu tutmadım. Çünkü herkes aynı değildir. Utanması gereken biri varsa oda herkes olmayı tercih edendir.