Gönderi

Yine gece ya da sabaha karşı sayım işkencelerinden birisi… Hem de kış günü… Saat sanırım gece 01.00-02.00 gibi yataklarımızdan kaldırıldık. Birkaç saat dışarıda bekletildik ve ardından sayım ve dayak faslı… Komutan bizi teke tek coplattıracak. Askere ‘bunu döv’ emri veriyor ama asker oralı değil. Komutan emri tekrar ediyor, asker oralı değil. En sonunda asker dayanamıyor ve ‘komutanım ben bu kızları dövemem’ diyerek dövmeyi reddediyor. Komutan gözümüzün önünde çocuğu evire çevire dövmüştü ama sonra o askeri bir daha göremedik, haber de alamadık. O terörize ortamda, 12 Eylül koşullarında, asker olarak bu tutumu göstermek, gerçekten tarihe geçmesi gereken bir tavırdı diye düşünüyorum. O askere ne oldu, şimdi nerdedir, ne yapar çok merak ederim.
Sayfa 160 - Dipnot Yayınları
·
133 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.