20.yy Alman şiirinin en önemli isimlerinden biri Paul Celan. Gerçi Alman şiiri demek ne doğru olur bilemem, kendisi defalarca el değiştiren Çernovitz'de doğmuş bir Yahudi. Dönemin ruhunu toplama kamplarında sonuna kadar yaşamış (Ünlü Ölüm Fügü (#127500633) burası için yazılmış.) Bir çok ayrıntı var hayatıyla ilgili. Ingebor Bachmann’a olan sevgisi ya da 1970’de kendisini 
Guillaume Apollinaire 'in Mirabeau Köprüsü’nden Seine’e bıraktığı gibi. Ama biz kitaptan/şiirden konuşalım.
Öncelikle Almanca’nın en iyi çevirmeni olduğunu düşündüğüm 
Ahmet Cemal ’in (kime göre-bana göre) derlediği ve çevirdiği bir kitapla karşı karşıyayız. Aynı zamanda ki büyük savaşın yüzyılın şairleri üzerindeki yıkıcı (ve intihara sürükleyen) etkisiyle ilgili güzel bir önsözle başlıyoruz kendisinden.
Evet bu bir derleme, şairin 8 kitabından alınan şiirler nispeten kronolojik olarak yer buluyor kitapta. Böylece İkinci Dünya Savaşının sonundan Velan'ınölümüne kadar şiirinin değişimini görebiliyoruz şairin. Başka ne görüyoruz. Ölüm var hemen bütün şiirlerde, hayatını boyunca bir çok travmalar yaşamış birisi için normal diyebilirsiniz belki, ama intiharın ipuçlarını çok önce vermiş sanki Celan.
Ben ölüm dışında derin tutku ve acı hissettim şiirlerde. İlk şiirler daha canlıydı ve alıp götüren bir şeyler vardı ya da insanı yıkan. Ama sonlara doğru – belki de depresyonu öğrenmemin etkisiyle- daha bir durağan ve gitmeye meyilli dizeler gördüm sanki. Ama hangi dönem olursa olsun, içine girebilirseniz eğer şiirlerin, sanki alıyorsunuz o tadı.
Neyse her şiir kitabı eleştirisinde olduğu gibi hoş konuşup boş konuştum galiba. Herkes farklı bir şey alır zaten şirlerden. Ben Celan’da (Ahmet Cemal sağ olsun) kendimi buldum bir parça. Siz de merak ediyorsanız şairi ilk önce alıntılardan, daha sonra ise kitaptan devam edebilirsiniz. Umduğunuzu bulur musunuz bilmiyorum ama halen Seine’in dikişlerinde yaşayan ( 
Vitezslav Nezval 'in güzel şiiri için teşekkürler sevgili 
Psyche :) Celan’ın sizi bir şekilde etkileyeceğine eminim.
··
3.297 görüntüleme
Kaleminize sağlık... Ahmet Cemal'i kıyasıya eleştirdiğim çevirileri olmuştu, ama şiir çevirisini bu kadar başarılı yaptı ise kendisine yönelik görüşlerimi tekrar değerlendirmem lazım demek ki...
Teşekkürler. Gerçi Almancam çok iyi değil ama muadillerine bakınca kendisinin Türkçe'yi en iyi kullanan çevirmenlerden biri olduğunu rahatlıkla söyleyebilirim. Bence mesela Kamuran Şipal kendisiyle kıyaslanamaz bile. Bir Körleşme çevirisi ya da Vergilius'un ölümü çok değerli benim için. Tabii herkesin fikri kendisine doğrudur. Ama yukarıda bahsettiğim kitaplar için genel kanı da söylediğim gibi.
4 sonraki yanıtı göster
İncelemeyi yeni gördüm, beklemiyordum. Şiir kitaplarını incelemek oldukça zor çünkü bu kitapta olduğu gibi birçoğu seçki ve dolayısıyla Celan'ı tek bir pencereden ele almak mümkün değil. Gerçi bir çok şair şiirlerini bir anda yazmıyor tabii ama Celan'ın durumu malum dönem şairi olduğu için farklı. Ahmet Cemal onu nasıl yansıtabilirim, solup giden bir yaşamı nasıl gösterebilirim diye düşünmüş olmalı. Ve sizde bıraktığı etki bunu başardığını gösteriyor. Tutku kadar ölüm de var ve belki ölüme tutkulu Celan... Seine meselelerine değinmenize ayrıca sevindim, çok teşekkür ederim, asıl, ben. :)
Sonuçta sayenizde tanıdım bu şairleri - çoğunu-umarım arada alan uzmanı olarak siz de incelemelerinizi eklersiniz:) Bilmediğim çok şey var hala eminim.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.