Kuruntu kumkuması, durmadan felsefe yapma meraklısıydı, aralıksız suçlama yağdırırdı. İnanılmaz derecede idmanlı bir gözlemci olduğu ve zamanla gözlem sanatına dönüştürdüğü ve gözlemcilikte iyice de gözü kara olduğu için sürekli suçlama yağdırma nedeni bulurdu. Suçlama yağdırmadığı hiçbir şey yoktu. Karşısına çıkan kim varsa saniye geçmeden tartaklanırdı, hemen şüpheyi çeker, bir suç en azından bir kabahat yüklenirdi bu kişiye, hemen laf kırbacı başlardı; bu lafları, aynılarını ben de tepem attığında ya da savunmaya geçtiğimde, dünyanın rezilliğine başkaldırdığımda kullanırım, ne de olsa altta kalmak, dünya tarafından ezilip geçilmek istemem.
Sayfa 65Kitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.