Çocukluğum, Gorki’nin “Ve ben de insanların arasına karıştım.” cümlesiyle bitiyordu. Gorki bu cümleyi dedesinin “Var git insanların arasına karış…” sözünden sonra söylüyordu. Gerçekten de Ekmeğimi Kazanırken’de çeşit çeşit insanlar arasında geçirdiği yılları anlatıyor Gorki. Daha çocuk yaşlarda türlü işlerde çalışarak geçirdiği zorlu yılları… Otobiyografik üçlemenin ilk kitabında olduğu gibi bunda da yoksulluk ve şiddet yazarın peşini bırakmaz. Gorki bu olumsuzlukları ve can sıkıntısını okuyarak aşmaya çalışır. Bir yandan da insan ilişkilerini yönlendiren güçleri, Rus toplumunun kendine has doğasını, daha kapsamlı bir ifadeyle hayatı anlamaya çalışır. Bu süreçte okur, henüz çok erken olsa da, bir yazarın kendini yavaş yavaş var edişine de tanıklık eder; okumaya düşkünlüğüyle, kurmacayla gerçeğin farkına dikkat edişiyle ta o yıllarda geleceğin yetkin bir yazarı göz kırpar durur. Okuru hiç yormayan, akıcı ve yalın bir dille yazılmış Ekmeğimi Kazanırken’i de keyifle okudum. Tabii epey sabırsızlıkla da, çünkü sırada üçlemenin son kitabı Benim Üniversitelerim vardı. Ondan da söz etmeye çalışacağım...

Ekmeğimi KazanırkenMaksim Gorki · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 20186,8bin okunma

·

60 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

presizpost