"Genç kadın ona gündelik hayata inanmayı öğretmişti; kese kağıdındaki ekmeği ufalamanın, kıyıya kadar yürüyüp martılara atmanın basitliğini. Bu, martılara ekmek atmak olsun, sevgi olsun, sahip olmasına asla izin verilmeyen önemsiz şeylere duyulan saygıydı ve ne olursa olsun, geri dönüp onu bulacaktı. "
Sayfa 99Kitabı okudu
··
139 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.