Kendimizi meslekteki başarıyla öldürürüz
parayla, yanık tenli kızlarla,
zira biz oyuncular
yaşamayız gelecek kuşaklarla
ne var ki yönetmenler hepten ayaktakımıdırlar,
biz kucağımızda boğarız sevdiklerimizi,
yine de izi kalır yastıkların
genç yüzlerde, bir lastik izi gibi,
dayanılır gibi değil,
ah, anneler, anneler, niçin doğurulur?
Gerçi biliyordu anne darmaduman edecekler beni.