Levent bir yorumu yanıtladı.
Mavi’den Bir Mürekkebin Biriken Düş’ümü
Hafifçe mora çalan bir pembe, kenarları beyaz, yer yer kopmuş oyalı. Katlamayı bilmem, becerememde zaten, hep bir terslik, hep bir orantısızlık hesabı ve ciğerlerimi yosun gibi kurutan şu hava, işte benim inzivai yaşamım, köşküm, hayatım. Kurtarılmayı beklediğim ve her gün, her yeni gün, her Allah’ın günü insanların gözlerindeki pencereyi
··
859 görüntüleme
Öne Çıkan Yorum
Merhaba Özlem Hanım,
Öykünüzü keyifle okudum. Şairin hayatını da düşününce başarılı bulduğumu belirtmek isterim. Öykü beni içine çekti sanki. Giriş çok iyi idi. Kimi yerlerde şairin dilini de yakalamışsınız. Şiirle öykü iç içe geçmişti bu kısımlarda ki "şiir devam mı ediyor" diye tekrar okumak zorunda kaldım.
Psikolojik öyküler yazmak diğerlerine göre daha zordur sanırım. Üstesinden gelmişsiniz...
Anlamadığım bir cümle: "her seferinde genzimi soğuğuyla yakarcasına kavuran". Burada ile ne demek istediğinizi anlamadım.
Bir de şunu belirtmek gerekir öykü içinde iki, bilgilendirme notunuzda da bir "de" yazımını kaçırmışsınız.
Lütfen yazmaya devam edin.
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.