Gönderi

Hiç koyun gütmedim ben, ama onlara göz kulak olmuş gibiyim. Ruhum bir çoban gibi, Rüzgârı ve güneşi bilir, Ve el ele yürür mevsimlerle Onları izlemek ve dinlemek için. İnsansız Doğa'nın olanca dinginliği Benimle yan yana oturmaya gelir Ama hüzün içindeyimdir ben, İmgelemimizdeki günbatımı gibi, Hani karşı ovanın dibine bir serinlik iner de Pencereden içeri giren bir kelebek gibi Gecenin geldiğini hissedersin. Ama huzur vericidir hüznüm, Çünkü doğaldır, yerindedir, Ruhun var olduğunu düşündüğünde, Ellerin ne yaptığını düşünmeden Çiçek toplaması gibi Ruhun hissetmesi gereken bir duygudur bu. Yolun dönemecinde Çalan koyun çanları gibi Mutludur düşüncelerim. Yalnız ben üzgünümdür onların mutluluğunu bildiğim için.
··
401 görüntüleme
K A R M A okurunun profil resmi
Çok hoş .
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.