Söz dedim, söz verdim.
"Yüzüme bir daha çiçekli masa örtüleri sermeyeceğim."
Sokakta kuş ölüsü bulmuş bir çocuk gibi ağladım.
Söz dedim, söz verdim.
"Ruhumu gömdüğüm yer hâlâ belli."
Güneşi özledim, sonra seni.
Keşke gölgesine razı bir fesleğen olaydım.
Sayfa 44 - metisKitabı okudu
·
103 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.