Ümit kötülüklerin en kötüsüdür, çünkü işkenceyi uzatır.
Sayfa 160 - epubKitabı okudu
“Ümit mi? Ümit en son kötülüktür!” Nietzsche adeta haykırmıştı. “İnsanca, Pek İnsanca adlı kitabımda ileri sürdüğüm gibi, Pandora’nın kutusu açılıp, Zeus’un içinde sakladığı bütün kötülükler dünyaya saçıldığı zaman, orada son bir kötülük kaldığından kimsenin haberi olmamıştı: Ümit. O zamandan beri, yanlışlıkla kutuyu ve içindeki ümidi iyi şans olarak yorumladık. Fakat Zeus’un arzusunun, insanların kendilerini işkenceye teslim etmeleri olduğunu unuttuk. Ümit kötülüklerin en kötüsüdür, çünkü işkenceyi uzatır.”
Bahman’ın dediği gibi; “Bir atın umudu yoktur. Onu, sırtında şakıyan kamçının umutsuzluğu yürütür. Bizim hikayemiz de biraz böyle.” İnsan bazen, sadece o sırtında şakıyan kamçının sesiyle devam eder yaşamaya ve işkencelerine...
Kalk, silkelen, kendine gel. Umutsuzluğa sarılma, umutsuzluk şeytandandır. Ümit etmek Allah’tandır. Şems-i Tebrizi
“Hasbünallahi ve nimel vekil..”
Bizim Umudumuz hep Allah’tandır…
Elhamdulillah..🤲🫶🌹🌹🌸
İnsanlardan bir şey ummak kötüdür. Nietzsche, bu açıdan haklıdır lakin ben inancımın gereği olarak her şeyi Allah'tan isterim, ona güvenirim, ondan umarım. Ümidimin çekirdekleri inancımda filizlenir. Benim inancıma göre, ifadesini özellikle vurguladım. Dikkatinizi çekmek istiyorum. Çünkü herkesin inancı kendinedir.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.