Şemsi Efendi’nin öğrencisi, çomarlardan çektiklerini anlatıyor:
“Birkaç ay sonra sokakta bir kalabalık meydana geldi. Kötü sözler söyleniyor, küfürler ediliyordu. Hocamız bu hali görünce zaten kulağı kirişte imiş; hemen pencereden atlayarak kaçtı. Kalabalık serseri takımından kurulmuş 40-50 kadar haşarılardı. Sınıfa girdiler ve bizi küfürlerle dışarı attıktan sonra canım sıraları, hocanın kürsüsünü harabeye çevirdiler. Biz de evlerimize kaçtık. Sebep: Şemsi Efendi çocuklara gâvur usulünde ders okutuyor, oyun oynatıyor, jimnastik yaptırıyor. Aradan birkaç gün geçti. Hizmetçimiz bizi Şemsi Efendi'nin yeni açtığı okula götürdü. Bu okul, hocanın kendi evinin altında büyükçe bir oda idi. Hocamız çalışıyor ve çalıştırıyordu. Metanetine, gayretine daha doğrusu muallimlik aşkına zerre kadar halel getirmemişti. Bilakis şevki artmıştı.”
Sayfa 26 - Atatürk Araştırma Merkezi
·
72 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.