Bazı yaralı benlikler, bir aynaya vurup çatlattığında görüntünün bin bir parçaya bölünmesi ve insana kendi aksinin çarpık gözükmesi gibi, yanlış görürdü kendini. Hasar görmüş, zedelenmiş, kendilik algısı kırılmış zihinler, farklı farklı ve değişik hallerde, olumsuz, çirkin, çarpık görürlerdi kendilerini ve bunun farkında dahi olmazlardı. Zihinlerinin içinde olan biten her şeyi gerçek sanırlardı. Kim olduğunu anlayamayan ve kendini tam tanımlayamayan kişi, bazen kendinin değişik versiyonlarını, yani aslında sahte bir persona geliştirir ve aşırı güçlü ya da aşırı umursamaz bir tavra girebilirdi. Bu sahte benlik en ufak bir darbe yediğinde çöker ve o sahte benlik de elden gidince hasta çırılçıplak kalmış hisseder, kim olduğunu bilmediği için iyice uçuruma sürüklenir ya da yeni bir sahte persona oluştururdu. Bu yüzden de ne kendiyle ne etrafıyla gerçek ve içten, spontan, canlı bir ilişki kuramaz, hep kurgulanmış ve -meli-malılarla hareket eden birine dönüşürdü.
·
684 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.