İnsan; bedenî ve rûhî açıdan genişçe ele alınır. Özellikle, meziyet ve zaafları ile gündeme gelir. İhtiyaçlar ve bunların nasıl karşılanacağı değerlendirilir. Böylece genç insan, kendisinin ne dev ne de pire olduğunu içine sindirir. İnsanın zaaflarına rağmen cemiyette mühim bir nâzım role sâhip olduğuna biyolojik ve psikolojik tahlillerle iknâ olunca da, kendine gururla değil bilgi ile güven duyar. Buna eskiden "itimâd-ı nefs" denirdi. Şimdi ise "özgüven" ismi veriliyor.
Sayfa 21
·
15 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.