✍DİPÇE : Uygarlığın bedeli nevrozlardır, diyor Freud. Öteki, bu nevrozun öyküsüdür. Bir öngörü romanı çağını aşan bir sestir. 19. yüzyılda görkemli bir aristokrasi yaşamaya çalışan Rusya'nın halk tabakasının başına gelecek toplumsal bir soruna, bireyselde dikkat çeken Dostoyevski 9.derece bir memur olan Golyadkin karakteriyle , gördüğü fakat dahil olamadığı bu kaymak tabakasına yükselme isteğinin fotoğrafını çekmiştir. Bay Golyadkin böylece sınıfsal farklılıkların yarattığı psikolojik bir vakanın sembolü olagelecektir. Zira zamanında rağbet görmeyen bu eser ileride Sartre'ye, Kafka'ya ve birçok yazara kapı aralayacaktır. Öteki kavramı her okurun farklı algılayacağı boyutta işlenmiştir. Eserin başından sonuna dek bendeki algısı, yaşadığımız hayat ile hayal ettiğimiz kendimizi görmek istediğimiz hayat arasındaki uçurum ne kadar artarsa o oranda sert düşüşler yaşanacak ve bazıları bu durumu travmaya dönüştürecek, ötekileşecek, başka benler yaratmak zorunda hissedecek , şeklinde oldu. Ötekinin, içimizdeki iyi ve kötünün karşılaşması olarak ifade eden farklı yorumlara da rastlayabiliriz. Golyadkin, ikiyüzlü çıkarcı fakat toplumca kabul gören üst kesime bulunduğu koşullarda erişemeyeceği için öncelikle yaşadığı semti değiştirerek, fiziksel koşullarında iyileştirmeye gider. Bu durum maddi realitesiyle örtüşmeyince olayları zihninde yaşamaya başlar. Giderek yarattığı Golyadkinler altından kalkmayacak hale gelir. Bu tablonun arkasında dönemin toplum yapısı, ekonomik yansımaları, küçük ve büyük insan gerçeği yer alır.Bu nedenle psikolojik boyutu sosyal yaşamla iç içe geçmiş bir eserdir. Dostoyevski'den eleştiri oklarını esirgemeyen Nabokov, bu eser için onun iyi eseri diye söz eder. Dosto ise kardeşine yazdığı mektupta Öteki kavramının yaratıcısı olmaktan gurur duyduğunu ama biçimsel olarak eserinin daha iyi olabileceğinden söz etmiştir. Günümüzde , kişilik bozukluğu ve yetmezliğininin maalesef her yaş grubunda ve her alanda görülmesi okuru bu kitaba daha yakın kılmaktadır ve bu sorun ve nedenleri, Dosto'nun o yıllarda işaret ettiği gibi bireyselliği çoktan aşmıştır. Kendine has hastalıklı tedirgin söylemleriyle Bay Golyadkin'i okumak karakteri anlamak buruk bir tat da bırakmaktadır. Öyle akıp giden bir eser olmamakla beraber okunması gereken bir kitaptır çünkü kuşkusuz diğer Dostoyevski eserlerinde Golyadkin'in uzantılarını göreceğiz. DİPÇE 2 : Gabriel Marquez, Anlatmak İçin Yaşamak kitabında, Öteki adlı kitabı okumayı o kadar çok istiyordum ki parasız olduğum o dönemde kitapçıdan çalmak istedim ama başaramadım, der.Daha sonra gemi yolculuğu esnasında bir yolcuda görür kitabı ve her fırsatta konuyu kitaba getirmek ister, yolcu ise kayıtsızca, evet okuyorum oldukça değişik bir kitap diyerek geçiştirir. Fakat yolculuk sonunda o yolcunun "Hey delikanlı diye seslendiğini ve bu kitap senin, diye verdiğini anlatır. Gabonun gözlerindeki ışıltıyı şu an bile görür gibiyim. Bu anekdotla külliyatı okumasaydım bu kitabı mutlaka okurdum