"Bakın şu satırlara!" diyerek şiirin ortasından birkaç mısrayı tekrar okudu:
"Onu ben çocukluğumdan,
İlk rüyalardan tanırım.
Yalnız yürüdüğüm zaman
Odur arkamdaki adım.
Onun korkusu, içimde
Ürkek bir dünya yaratan..."
...........
Ömer haykırır gibi tekrarladı:
"Evet, evet onun korkusu... İçimde bu ürkek dünyayı yaratan onun korkusu... Bu ben değilim... Ben başka bir şey olacağım... Yalnız bu korku olmasa... Hiçbir şeyi bana tam ve iyi yaptırmayacağına emin olduğum bu şeytandan korkmasam..."
Sayfa 51Kitabı okudu
·
149 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.