Muhterem Mahmut Efendi onun (rahimehullah) ibadet hayatı ile alâkalı şunları söylemektedir: "O kadar çok ibadet eder, namazda o derece uzun kalırdı ki, görenler namazı hiç bitmeyecek sanırdı. Mesela yatsı namazına çeyrek dakika kalıncaya kadar evvabîn kılardı. Böyleyken her namazdan sonra "Ya Rabbi! sana layık bir rekat namaz kılamadım. Beceremedim". diye gözyaşı dökerdi.