Memnuniyetsizliğimizin kökeninde sadece kendimizle ilgilenme ve şimdiki anda olma korkusu yatar. Açık ve alıcı olma halinden kolaylıkla içimize kapanmaya geçebiliriz.
Tekrar tekrar bize rahatsızlık veren durumlardan kaçar ve sorunun kökenine asla inemeyiz. Rahatlama umuduyla, başını kuma gömen bir devekuşu gibi hareket ederiz. Bizim için tatsız olan her şeyden kaçma ve şimdiki andan uzaklaşma döngüsü, bencillik, kendine yapışma veya ego olarak karşımıza çıkar.
Ego için kullanılan metaforlardan biri de kozadır. Korktuğumuz için kozamızda kalırız. Hayatın, içimizde tetikleyeceği duygulardan ve tepkilerden korkarız. Başımıza neler geleceğinden korkarız.
Buda'nın gözlemine göre, kendine yapışma, güvenli alanlar bulma çabası korkunç acılara yol açar. Bu tavır bizi güçten düşürür, dünya gözümüze daha korkunç görünür ve düşüncelerimizle duygularımız daha tehditkar bir hal alır.
Sayfa 23
·
136 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.