Gerekliliği ortadan kalkan organın giderek körelmesi ve ortadan kalkması doğanın bir kanunudur.
İnsanoğlunun henüz doğal ortamda yaşadığı dönemde bir kuyruğu vardı ve ormanda kuyruğuyla ağaçlarda gezerek yaşardı. İnsanoğlu doğal ortamından uzaklaştıktan sonra kuyruğu körelmeye başladı, günümüzde ise sadece kuyruksokumu bölgesinde izi kaldı.
Aynı şekilde, buz devrinde insanın hayatta kalabilmesi için vücut kılları zaruriydi. Ama insanoğlu hayvan derisi örtünmeye, kıyafet giymeye başladığından beri vücut kılları da giderek azaldı.
Avlanma ihtiyacı ortadan kalkan insanoğlunun, hem el ayak hem de duyu organları gerileyip köreldi. Buna bir anlamda doygunluğa karşı hızlı bir çevre değişimi adaptasyonu da diyebiliriz.