Seyyahın yabancı kaldırımlar üzerinde göze carpan bir acayip hâli var: Gözleri etraftaki izahatsız esyayı kavramak için yataklarından lüzumundan fazla fırlamışlardır, kulakları ise işittiklerinin manasını seçebilmek [için] mezbûhâne gayretiyle sersemleşmiş başının iki yanında asabî yapraklar gibi dikilmişlerdir. Victor Hugo'nun İstanbul'u gören meşhur patlak gözlü adamı bir karikatür değil, seyyahın daima doğru kalacak olan bir portresidir.
Sayfa 31Kitabı okudu
·
68 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.