Hem ona acıyor, hem içimden: "Kendi kainatımızın da söndüğünü yabancılar ancak böyle hissiz ve manasız birkaç cümleyle duyacaklar!" diyen bir hüzüne dalıyordum. Zira, daima böyle, başkalarına acıdığımızı sanırken bile, içimizden mutlak biraz kendimize ağlarız.