Roma'nın Kartaca'yı alması sancılı ve hazin bir zaferdi. Bunun şerefine her yıl zafer geçişi yapılır, Roma lejyonu silahları kuşanıp Kartaca sokaklarında yürürdü. Evlerin balkonlarından hüzün ve hınçla bu töreni izleyen halk özellikle devşirme Kartaca'lı Roma askerlerine "memento mori !", 'unutma ölüm var' diye bağırırlardı.
Aslında burada çok güzel bir denge var ve çoğu insan bunu görmüyor. Stoa felsefesinde çok bahsedilen bir kavram memento mori. Ama madalyonun diğer yüzü yani carpe diemi kaçırıyor çoğu insan bazen. Ya da tam tersi bir şekilde ölümü unutuyorlar. Bir denge kurmak bu yüzden önemli bu ikisi arasında, ona göre yaşamak önemli.
'Yaşamak için bir nedeni olan her türlü acıya katlanabilir.''
Cicero, 'Carpe diem'in gününü gün et, geçmişi unut geleceği boşver demek olmadığını söylemişti yanılmıyorsam Kader Üzerine isimli kitabında. An'da kalabilmeyi başar, elindekini en iyi şekilde kullan anlamlarının çıkarılması gerektiğini de eklemişti. Kitap elimde değil de akşam eve gidince üşenmezsem bakar güncellerim. Günaydın bu arada.