Taşınmaydı oydu buydu derken çok zorlanarak okuduğum bir kitap oldu.
Eser bir yol hikayesi gibi görünse de özünde felsefe 101 kitabı ve ben felsefe okumalarından çok keyif almıyorum. Hele hiç beklemediğim anda karşıma 400 sayfa felsefe gelirse hepten soğuyorum.
Yaşanmışlıklardan beslendiği besbelli, gerçekçi bir hikayesi var bu kitabın. Bu açıdan Robert Maynard Pirsig büyük iş başarmış. Kitabın çok fazla yerinin altını çizdim. Yalnızca felsefi bölümlerden değil, motor anılarından da bana dokunan pasajlar okudum. Devam kitabını okumayı da düşünüyorum fakat hemen ardından mı olur pek emin değilim.
Motosiklet hastası fakat hiç kitap okumayan dostlarımıza bu kitabı tavsiye edip aramızı bozmaya gerek yok bence :) En azından biraz okuma temposu sahibi olunması gerekiyor sıkılmamak için.