İnsan olmak, bir ömür aynı denizin kenarında duran fikri sabit bir ağaç olmaya benzerdi. Mevsimlerce imtihan edilip, yılmayıp, dimdik ayakta durmaktı. Dünyaya direnirken, kendinle barışmaktı. Ağrıyan başına ağrımamayı öğretmekti. İnanmaktı. Ummaktı. Beklemekti. Bilmek…
Sayfa 372Kitabı okudu
·
26 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.