Öğretime; keyfiyet değil, kemiyet değeri verildi. Çok sayıda mektep açmak, diploma dağıtmak yarışı, öğretimi cansız ve kansız bıraktı. İlim ideâli, kemiyyetçi halk eğitimine feda edildi.
Mektepte kaydedilen bu kayıpların yanında hayat, ciddî ve çetin bir müsâbâka sahası olmaktan çıktı, bir kumar masası hâlini aldı; diploma, gence hayat sahnesinde verilecek yeri tâyin etmez oldu.
Büyük diplomalarla sürünenlerin yanında, küçük diplomalarla hattâ onlarsız yüksek mevkilere çıkanların çoğalması; mektebin itibârını sarstı. Onu elde etmek için en değerli gençlik enerjisini harcayanların emeği küçümsendi.
Sınıfta birinci olanın, hayatta sonuncu olması tabiî karşılandı. Cemiyet nizâmındaki adâletsizlik, mektebi gözlerde çok küçültmüş ve cemiyet hayatiyle mektep arasındaki en değerli münâsebeti felce uğratmıştır.
·
308 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.