Gönderi

İnsan normatif bir sözleşmedir ve bu durum da onu içsel olarak olumsuz değil, sade­ce dışlama ve ayrımcılık pratikleri açısından son derece düzenleyici ve bu yüzden de araçsal hâle getirir. İnsan normu, normallik, olağan oluş ve normatif oluş demektir. Belli bir insan oluş kipini, İnsana dair aşkın değerler edinen genel bir standart olarak dayatır: Erkek­ten erilliğe ve buradan da insanlığın evrensel formatı olarak insana... Bu standart, cinsiyetlendirilmiş, ırk üzerinden belirlenmiş ve doğal kabul edilmiş ötekilerden kategorik ve nitel olarak ayrı ve teknolojik insan eserine karşıt olarak ortaya konur. İnsan, “insan tabiatına” iliş­kin toplumsal sözleşme hâlini almış tarihsel bir inşadır.
·
99 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.