Dur.
Burada, uzun uzun, bir durakta dur olmuşum.
Oradaydım, şimdi.
Burası araf'tan sonrasıdur... arafımı da yazmıştım
bir gün sana...
Ben de yazarken dur... çok ağlamıştım hem de.
Esrar Dede kadar ağlamıştım:
"Ağlatmayacakdın, yola baktırmayacakdın;
Ol va'de-i tekrar-be-tekrarı unutma!
Burası araf sonrasıdur. Arafta çok bekledimdi.
Şimdi burada duracağım dur...
Dünya yuvarlakmış!.. O dönüyor! durdur.
Dönenlere bir şeyim yok diyeceğim; dur.
Ben de döndüm zamanında... Döndüm, Durdum...
Şimdi dönmeye mecalim yok. Dur.
DUR UP DUR AY IM
BEN AR TIK! DUR AN OL AY IM
DUR ET MİŞ LER BEN İ İÇ TEN İÇ TEN DUR ET MİŞ LER.
Sayfa 62 - Metis YayınlarıKitabı okudu
·
141 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.