Tektanrıcılığı evrenselleştirmesi
Pavlus, içlerinde örgütlenmeye çalıştıkları Eski Ahit yandaşlarının Yeni Ahit yandaşlarına düşmanca davranmalarına tepki gösterdi. Bu tepkinin en önemli görünümü, tektanrıcılığı İsrailoğullarının tekelinden kurtarıp milletlere açmak oldu: ''Allah yalnız Yahudilerin mi, Milletlerin değil mi.?'' diye sordu. Gene kendi yanıtladı: ''Evet Milletlerin de.'' Niye.? ''Kurtarıcımız Allah.. istiyor ki bütün milletler kurtulsunlar ve hakikat bilgisine gelsinler.'' Böylece Pavlus, kendini ''imanda ve hakikatte [kuramda ve eylemde] milletlerin muallimi olarak tayin olunmuş'' saydı.
Bu, Pavlus'un tektanrıcı dini bir halkın elinden alıp bütün halklara açarak onu ''evrenselleştirmesi'' demektir. Ve böyle bir din, artık Musacılıktan farklıdır. İsacılıktan da farklıdır. Anca ona (İsacılık anlamında) Hıristiyanlık denmesi görenek olmuştur. Doğrusu ''Pavlusçuluk'' olurdu. Gene de (değiştirilemeyecek kadar yerleştiği düşünülerek) ''Hırisyiyanlık'' kullanılacaksa, kurucusunun, İsa'dan çok (hiç değilse İsa yanı sıra) Pavlus olduğu bilinerek kullanılmalı.
Sayfa 800 - 22. Bölüm, ORTAÇAĞ HIRİSTİYAN UYGARLIĞIKitabı okudu
·
18 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.