Kant'a göre ödev ahlâkının kaynağı nedir, diye sorulduğunda Kant'ın cevabı gecede parlayan yıldız gibi açık ve parlaktır. Kant için, insanların kişilikleri ödev ahlâkının kaynağıdır. Daha açık bir ifadeyle insanın özgür kişiliği denebilir. Özgürlükten bağımsız olarak gerekliliği veya zorunluluğu vurgulayan ahlâk yasaları şu buyruklarla karşı karşıya kalır: "Yapmalısın!", "Etmelisin!" ya da "Eylemelisin!"... Bu buyrukların biçimi, Kant'a göre koşulsuz olarak karşımızdadır. Böylelikle tüm pratik buyruklar ya koşulsuz ya da koşullu buyruklardır. Koşulsuz buyruğun temelinde Kant, üç ilke olduğunun altını çizer ve bu ilkelerin en çok göze, zihne ve düşünceye çarpanı da 'insanlığa araç olarak değil, amaç olarak davranma' ilkesidir.