O sabah kovulduktan sonra eve geldim ve yeni çalışma ayakkabılarımla evin dışında dikildim. Nerdeyse bir aylık maaşa kadar eden bu ayakkabıları annem almıştı. O zaman bunun ne kadar utanç verici olduğunu anladlm ve utancın rengini fark ettim. Utancın rengi her zaman düşündüğüm gibi siyah değildi. Annenizin ödemek için bütün gece ütü yaptığı, yeni alınmış beyaz bir üniforma rengindeydi. Üzerinde çamur veya benekler olmayan bir beyaz.
Sayfa 197Kitabı okudu
·
48 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.