Kathryn Stockett

Bu kitabı yanılmıyorsam 5 sene önce okumuştum. Bi süredir bu kitaba inceleme yapmayı istiyordum nihayet doğru zamanı buldum :) Öncelik olarak şunu söylemeliyim ki bu zamana kadar okuduğum kitaplar arasında ırkcılıgı bu kadar iyi anlatan bir kitap daha görmedim. Siyahi insanların dışlandığı o 1960'lı yıllara sürüklenip kendinizi kitabın içinde buluveriyorsunuz. Okumayı düşünen varsa hiç beklemesin derim. Bir de bu kitabın filmi var onu da izlemiştim okuduktan sonra ve gerçekten beğendim. Normalde okuduğum kitapları dizi/film olarak izlemekten hiç haz etmem. Kitaplar her zaman bambaşkadır ama bu film bana göre ciddi anlamda olmuş. O yüzden kitabı okumak isteyip de okuyamayanlara filmini de öneririm.

Irkçılığı bu kadar güzel anlatan bir kitapla daha önce karşılaştığımı hatırlamıyorum.
Sıcacık insanın ruhunu ısıtan bir roman. Okumakla kalın

Teşekkür ederim sevgili Kathryn Stockett

Alıntı
"Utancın rengi her zaman düşündüğüm gibi siyah değildi. Annenizin ödemek için bütün gece ütü yaptığı, yeni alınmış beyaz bir üniforma rengindeydi. Üzerinde çamur veya benekler olmayan bir beyaz."

Bu kitabı okuduğum dönem çok etkisinde kalmıştım.Siyahilerin hiç bir şekilde insan muamelesi görmediği bir dönemi tüm açıklığı ile anlatıyor.

The Help filmini uyarlama olduğunu bilmeden izlemis ve çok sevmiştim. Daha sonra kitaptan uyarlama olduğunu öğrenince bir koşu gidip almiştim. Ancak ne yazik ki okumam 5 sene sonra 2019 yili sonuna dogru oldu...

Amerika'da 1900'lü yıllarda yaşanan ırkçılığı ve beyazların evlerinde çalışan siyahi yardımcıların yaşadıklarını anlatan duygu yoğunluğu yüksek bir kitap.

Skeeter, üniversiteden yeni mezun ve yazar olmaya hevesli bir beyazdır. Bu olayları ve siyahi yardımcıların yaşadıklarını bir kitapta toplamak ister. Aibileen ve Minny başta olmak üzere tüm yardımcılar Skeeter'a kitabı konusunda tüm desteği gösterirken olanları bizde öğreniyoruz... Yaşadıkları zorlukları, çelişkileri hayatlarını ve hayallerine dokunuyoruz...

Yer yer hüzünlü ama arada komik şeyler de yok değildi. Favori karakterim kesinlikle Minny oldu. Finale dogru eski işverenine yaptıgı cikolatali kek olayi kesinlikle sadece Minny den beklenecek hareketti :)

Günümüzde de hala devam eden ırkçılığı çok güzel anlatan bir kitap olmuş. İnsanların ten renginden dolayı dışlandığı bir Evrende yaşamak çok ağır bir duygu.

1960'larda ten rengiyle insanları sınıflandıran sistemi dinliyoruz siyahi hizmetçi kadınlardan. Bu zihniyeti anlatırken güldürmeyi de başaran ama daha çok duygulandıran en sevdiğim kitaplardan. Herkesin okumasını tavsiye ederim. Keyifli okumalar:-)

Çok sevdiğim aynı zamanda beni çok üzen bir kitap. Yazar kölelik sistemini çok güzel bir dille anlatmış. Empati gücünüz can çekişecek. Filmi de çekilmişti ve ben kitabı daha önce okudugum için çok mutlu oldum. Okumanızı tavsıye ederim.

Siyah ve beyazın zıtlığı... Irkçılık, çekilen zorluklar güzel bir şekilde kaleme alınmış. Hem güldüren ama daha çok duygusallaştıran okunası bir kitap..

Çok güzeldi harikaydı. İnsan olmak aslında bana göre de ten rengiyle ölçülmemeli ancak 1962 missisipi'de işler hiç te öyle yürümüyormuş. Romandaki Aibeleen içlerinde en birinci karakterim oldu. Onun bölümlerini çok büyük zevkle okudum. Irkçılığın en tavan yaptığı dönemlerde yaşananlardan ötürü kendimi çok kötü hissettiğimi söylemeliyim. Düşünsenize tuvaletini dahi paylaşmayan beyaz ırkçı mahluklar çocuklarını emanet edip bakıcılık yaptırıyor. Değişik bir dönem, gerçek yaşanmışlıklar. Kitabın adı gibi farklı duygulardan ve renklerden oluşan sıcacık bir roman. Keyifle okudum, öneriyorum.