Nilgün Marmara ve Tezer Özlü edebiyatımızın iki yaralı yüreği, iki güçlü kalemi. Kafka’nın da ifade ettiği gibi bu insanlar günlerini “ Bütün hayatım her gün onu sonlandırma düşüncesine karşı koymakla geçti.” çoğunlukla bu psikoloji ile geçirmişler. Nilgün Marmara bu düşünceye karşı koymayı başaramıyor. Tezer Özlü’nün ölümünü hatırlamasamda Yaşamın Ucuna Yolculuk kitabını okuduğumda Albert Camus’nun “ Hayat yaşanma zahmetine değmeyen bir şeydir.” sözünün izlerini ve ağırlığını yaşadığı sürece taşıdığını hissettim.