Gitmek istiyordum aslında. Bu benim geçmişimdi, tahammül edilir gibi değildi, farklıydı, ölüydü. O yıllardan kendime defalarca söylemiştim -ve sonra yıllar içinde düşünmüştüm- hayatımın amacı başarmaktı, biri olmaktı, günün birinde çocukluğumu yaşadığım sokaklara dönmek ve o aşina yüzlerin, o küçük insanların bana karşı sergileyecekleri sıcaklığın, gayretin, hayranlığın keyfini sürmekti. Başarmıştım, dönüyordum ve küçük insanların yüzleri tümden yok olmuştu.
Sayfa 55Kitabı okudu
·
124 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.