Hoca Nasreddin Cuma hutbesini irad etmek üzere minbere çıkınca: “Ey cemaat!” demiş, “Size ne söyleyeceğimi biliyor musunuz?” Ahali cevap vermiş: “Bilmiyoruz!” O zaman hoca: “Sizin bilmediğiniz bir şeyi nasıl size söyleyebilirim?” deyip minberden inmiş.
…
Ertesi cuma Hoca yine minbere çıkar ve aynı soruyu sorar: “Ey cemaat, ne söyleyeceğimi biliyor musunuz? Ahali yine günlük mantık çerçevesi içinde kalarak ve geçen hafta “Bilmiyoruz.” demenin bir sonuç vermediğini göz önüne alarak bu defa, “Biliyoruz.” diyerek cevaplandırır soruyu. Nasreddin Hoca: “Madem biliyorsunuz” der, “o halde size yeniden söylememe gerek yok.” Minberden iner.
…
Nasreddin Hoca üçüncü defa minbere çıktığında soruyu değişmemiştir. “Ey cemaat, ne söyleyeceğimi biliyor musunuz?” Halk, bilmiyoruz denildiği zaman da, biliyoruz denildiği zaman da Hocanın konuşmadığını gördüğü için bu defa soruyu hem biliyoruz hem de bilmiyoruz diye cevaplandırmaya karar vermiştir. Camide bulunanların bir kısmı bilmiyoruz derken, geri kalanlar da biliyoruz diye karşılık verirler hoca Nasreddin’e. Bu durum karşısında Hoca: “Demek, kiminiz biliyor ne diyeceğimi, kiminiz de bilmiyor; öyleyse bilenler söylesin bilmeyenlere.” Daha fazla konuşmaz ve minberden iner.
Tiyo Yayıncılık 12. BaskıKitabı okudu
··
748 görüntüleme
Hocam biraz daha açıklar mısınız
Bu olaydaki hikmet nedir
Hoca minbere ilk çıktığında "Biliyorsanız söylerim, bilmiyorsanız söylemem." diyor. Çünkü hakikatle karşısındaki cemaat arasında bir bağlantı göremedi. Yani hakikati anlattığında bunu anlamlandırabilecek, doğru budur diyebilecek bir topluluk ve doğruyu talep eden bir topluluk karşısında yoktu. İkinci kez çıktığında "Biliyorsanız yeniden söylememe gerek yok." dedi. Çünkü bir şey bildiğini iddiasıyla bir meseleye yaklaşmak o meseleye ön yargıyla yaklaşmayı gerektirir ve kişi kendisini anlatılan meseleye kapatır. Sadece kendi bildiklerinin doğruluğunu düşünür. Üçüncü defa çıktığında da "Bilenler, bilmeyenlere söylesin" dedi. Yani size söyleyeceklerim her gün birbirinize söyleyeceğiniz türden şeyler değildir. Bu sebeple herkesin algılamaya gücü yetmez. İlme yani bilmeye yaklaşmış olanlar ötekilere bilmeyi anlatmalıdır. Tefekkür isteyen bir hikaye ama şimdilik bu kadar anladım ben de. ☺️
Ders alınacak bir durum.👍
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.