Tanrım, nasıl perişan bir haldeyim! Içim bulanıyor, kendimi asma noktasındayım. Çok yalnızım... ve bu duygu yalnızlığın ölüm olduğunu anladığın zaman daha da kötüleşiyor. Herkes bana ya ihanet etti ya da edecek. Ben yalnızım. Ruhumun her zerresi tek tek açılıyor ve ruhum korunmasız, çünkü bu deliklerden içime ölüm yavaş yavaş işliyor. Yalnız olmak ne korkunç. Yaşamak istemiyorum. Korkuyorum. Hayatım çekilmez oldu.
Sayfa 213Kitabı okudu
·
55 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.