"Geceyi sarstı şafağı doğurdu ve büyük bir gürültüyle koptu çığlık tan yerinde.
Kadın düştü. Bilinci parmaklarının arasında eriyip giderken anıları kayba kapılıp boğuldu. Ve tam bu anda varlığını ağaçların karanlık gölgesine saklayan genç adam, bir zamanlar kadının ona söylediği cümleleri tekrar etti. Bu da bir çığlıktı, kelimelerin ardına saklanarak ehlilleştirilmiş bir çığlık...
Önümde boylu boyunca uzanan bir uçurum, ben o uçuruma yürüyorum. Adımlar benim, kaybı gören gözler benim, beden benim bedenim... Ama yürüyen ben değilim."
Sayfa 11Kitabı okudu
·
43 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.