Her zaman kapıldığım bu dayanılmaz kederi ifade etmekte " sıkıntı" kelimesi elbette çok hafif kalıyor; o keder birden bire çöker üstümüze ; içinde bulunduğumuz ana bağlıdır; her şey bir anda yüzünüze gülerken birden ruhun derinliğinden kapkara bir duman yükselir ve arzuyla ölüm arasına girer; soluk kurşuni bir perde oluşturur, bizi dünyanın geri kalanından ayırır, artık o dünyanın sıcaklığı, aşkı , rengi , ahengi bize ancak soyut bir aktarım halinde kırılarak ulaşır: Sadece bakarsınız, artık heyecan duymazsınız ve ruhu yalıtan o perdeyi yırtmak için gösterilen nafile çaba insanı her türlü suça , cinayete ya da intihara , deliliğe sürükleyebilir...
Sayfa 59
·
385 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.