Isabelle

Gérard Lacase, 1800'lü yıllarda eğitimini tamamlamak adına hazırlaması gereken tez için öğretmeninin aracılığıyla Floche ailesinin malikanesine konuk olur.
Burada ailenin konukseverliği ile kapılarını açtığı kütüphanelerinde araştırmalarını yaparken çok daha farklı birşey ilgisini çeker.
Ailenin gizemli sırrını Isabelle'in çizilmiş resmini görmesiyle çözmeye karar verir.

İnsan hiç tanımadığı birine sevgi, ilgi, merak besleyebilir mi? Sesini duymadan, hakkında hiç bir bilgiye sahip olmadan gecelerini onu düşünerek geçirebilir mi? Ve böyle bir yolun sonu sizce nereye varır.

Gérard'ın kısa öyküsünü yazar ancak bu denli güzel ve ilgi çekici anlatabilirdi. Anlatımı akıcı ve sade.
Okunmasını tavsiye ederim.

Andre Gide'nin okuduğum üçüncü kitabı.bunu da büyük beğeniyle okudum.kitapta,gençlik yıllarında bir tez hazırlamak için bir süre misafir olduğu bir şato da yaşadıklarını anlatan bir kişinin hikayesini okuyoruz.bu kişi şato da gördüğü bir resimden etkilenerek,bu resimdeki kişinin gizemini çözmeye çalışıyor.İlk sayfasından son sayfasına kadar akıcılığından ve gizeminden hiçbir şey kaybetmeyen , yazarın büyük ustalığı sayesinde merak içinde ve kolay bir şekilde okunan harika bir kitap.okumanızı tavsiye ederim.

İzabel oldukça farklı bir o kadar da çekici bir roman olarak gördüm. Bununla beraber kitabın adı İzabel olmasına rağmen kim bu İzabel neyin nesi diye kendime onlarca soru sorarken en sonunda İzabelle karşılaştım ve Gérard Lacas'ın ona olan tutkusunu görmeye başladım. Bu gizemli kadına tutulan Gerard Lacas'ın anlatıları yer yer gizemli, bazen bunalımlı, bazen de heyecan verici olarak sürdü gitti. Küçük Kasimir kitapta en çok sevdiğim karakter oldu. Bazı karakterler ise olabildiğince nefretlikti. Buna papaz karakteri de dahil. Andre Gide'İn okuduğum ilk eseri olması nedeniyle ilk başlarda tutukluk yaşasam da sayfalar aktıkça bırakamadım ve bir solukta bitirdim. Andre Gide başlamak için iyi bir seçim olabileceğini düşünüyorum.

Isabelle gibi bi orospu görmedim ben abi , okumayın ya kitabı bırakın sinirleriniz bozulmasın bari. Biraz döneminin kadını ol kadını, olmaz ki böyle canım! Gérard Lacase , bırak anacım bırak delikanli adamsın sen sana karı mı yok.

Gerard araştırma yapmak için bir malikaneye davet edilir. Gittiği yerde saklanan şeyler ilgisini çeker ve onları öğrenmeye çalışır. Öğrendikçe Isabelle adlı bir kadına ulaşır. Bu kadın asla yalnız kalmak istemeyen kendi çıkarları için herşeyi yapan biri.

Yazar malikanenin çöküşünü bir ailenin çöküşüyle özdeşleştirerek kurguladığı bu kitap bir çırpıda okunacak türden.

Keyifli okumalar.

Etkileyici dokunaklı kalemden güzel bir eser..Bir çırpıda ya yakın bir zamanda yani bir günde okuyarak sevdiğim bir yazar olan Andre Gide bu kitabında da olağanüstü yazmış..

Romanımızın kahramalarından Lazarın merakı sayesinde Kartfurş şatosunda İzabelin geçmiçine dair sırları öğrene öğrene ilerliyoruz... Ben sonlara geldim sayılır. 90. Sayfadayım. Açıkçası Lazarın tezi için yaptığı araştırma tamamen havada kaldı. Yazar bu İzabelin öyküsünü gizemli bir kurguyla okura verebilmek için Lazarı tez araştırması bahanesiyle Floşların yaşadığı şatoya yönlendirmiş... Çok süper bir eser diyemesemde, merak unsuru ve Andre Gidenin usralığı sayesinde okunur diyorum. Bakalım son sayfalarda sıradışı bir şeyler olacakmı? Onuda yarın okumak ümidiyle herkese keyifli okumalar...

Bir seneden uzun bir süredir, kısa yazılar, makaleler, dergiler dışında bir eser okumadım. Sanırım bu süreçte beynimin bazı bölgelerini kullanamamamın bir sebebi de bu olsa gerek. Bunca zaman sonra boşta kalınca yaptığım ilk iş kitaplarıma sarılmak oldu. İsabelle ise tesadüfi bir şekilde ikinci kitap sırasına girdi zira Pastoral Senfoni ve Dar Kapı'yı da tesadüfi bir şekilde üniversitede okumuştum. Gide'in betimlemelerini varoluşsal yazılarını özlediğimi fark ettim bu kitapta. Gide Fransız edebiyatının en önemli isimlerinden biri olmakla birlikte bir taraftan kitabında hem dönemin yaşayış tarzı bilgisini verirken diğer taraftan dönemin düşünüş biçimini yansıtır. Ayrıca Fransız edebiyatının varoluşçu yazarlarından biridir kendisi. Fakat beni asıl etkileyense kitapta aniden kendinizi bulabilmenizdir. Herhangi bir sayfada mutlaka sizi ve size dair bir şeyler anlatır Gide. Mutlaka okunması gerekir.

Karakterlerin enerjisinin okuyucuya sunuluş,aktarılış şekli biraz şey geldi,yaban.
Kendine has ama zihnime bir o kadar da tanıdık gelen bir eser okudum az önce.Kaotik bir altyapısı var,olay örgüsünün,bahsi geçen dönemin,genel itibariyle kurgunun da.Fakat bir konuda açıklayıcı olmak icap ederse,bir okuyucu olarak kendimi her sınırın ötesinde,oyun dışı ve okurun sahneye sonradan dahil olduğunun,her şeye bir yabancı,bir izleyici gözüyle baktığının bilincine varılıpta buna rağmen gözetilmemiş gibi hissettim.
Hoş bir deneyim olduğunu iddia etmek çokta doğru bir yargı olmayacaktır benim için.Hikayedeki samimiyet ve tatlı öz'e erişemememin verdiği hayal kırıklığını incelemenin kalanına yansıtmamaya çalışarak devam etmek istiyorum ki fikirleri odağında toplamak istediğim bir husus daha var hikaye ile ilgili.
Kendisi de şöyledir:
Hikayenin tanıtım yazısına aldanıp entrika dolu bir serüven beklemeyiniz,çünki mevzusu geçen öykü sizi bu konuda kesinlikle tatmin etmeyecektir.Tamamiyle tahmin edilebilir ve etkisiz bir sonu olup karışık ve anlamlandıramadığım bir cümle ile de bitmekle beraber,kurgu da birkaç cümle ile geçiştirilmiş,okura sunulacak mutlu son ile gelen tarifi imkansız tatminkarlıkta bu vesileyle yazar tarafından engellenmiştir.

Bu bilgilendirmeyi göz önünde bulundurak hareket etmeniz önem ve rica ile tavsiye edilir,iyi okumalar.