Her birimiz ansızın, sebepsiz düşüncelere da almıyor muyuz, bu hayaller bizi öylesine sarıyor ki zamanı, mekânı fark etmez olmuyor muyuz? İnsan bilmez bile ne düşündüğünü; ama sonra kendini ve dış dünyayı hatırlamak, düşünmek için toparlanmak zorundadır. Bu da sesidir ölümün.
·
60 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.